MVP (Minimum Viable Product)

Co to jest MVP?

Minimum Viable Product (MVP) czyli po polsku minimalna wersja produktu to koncepcja zakładająca stworzenie podstawowej wersji produktu, posiadającej tylko niezbędne funkcje, umożliwiające uruchomienie i przetestowanie go na rynku. MVP zakłada jak najszybsze wprowadzenie produktu na rynek, tak aby zweryfikować założenia biznesowe i zdobyć opinie użytkowników, które pozwolą na dalsze projektowanie produktu. Celem MVP jest zbadanie, czy produkt odpowiada na potrzeby rynku i jakie funkcje są dla użytkowników najważniejsze.

Do czego służy MVP?

Minimum Viable Product to oszczędność czasu i zasobów. Minimalizuje ryzyko inwestowania w rozwój pełnoprawnego produktu, który może nie spotkać się z zainteresowaniem rynku. Dzięki temu przedsiębiorcy mogą szybko zidentyfikować i skorygować błędy i wprowadzać ulepszenia na podstawie rzeczywistych danych. Wprowadzenie MVP pozwala również na weryfikację popytu na produkt oraz określenie jego potencjalnej wartości rynkowej. Dzięki temu możliwe jest bardziej efektywne planowanie dalszych etapów rozwoju produktu oraz podejmowanie świadomych decyzji inwestycyjnych.

Minimum Viable Product – przykłady

Dropbox. Zanim powstała pełna wersja Dropboxa, jego twórcy stworzyli prosty film demonstracyjny, który pokazywał, jak będzie działać usługa. Film ten został udostępniony w sieci, co pozwoliło na zebranie opinii użytkowników i wzbudzenie zainteresowania produktem, zanim jeszcze rozpoczęto pełny proces jego rozwoju.

Airbnb. Początki Airbnb były bardzo skromne. Założyciele wynajęli swoje mieszkanie i umieścili zdjęcia w Internecie, aby sprawdzić, czy ludzie będą zainteresowani wynajmem prywatnych mieszkań zamiast hoteli. Prosta strona internetowa umożliwiała wynajem tylko kilku lokalizacji, co pozwoliło na zebranie opinii użytkowników oraz przetestowanie modelu biznesowego przy minimalnych nakładach finansowych.

Zappos. Twórca Zappos, zanim stworzył pełnoprawny sklep internetowy z obuwiem, najpierw przetestował ideę poprzez robienie zdjęć butów w lokalnych sklepach i zamieszczanie ich online. Kiedy otrzymywał zamówienie, kupował buty w sklepie i wysyłał je do klienta. Dzięki temu mógł sprawdzić, czy ludzie są zainteresowani kupowaniem butów online, bez inwestowania w duże zapasy i infrastrukturę.

Źródła: